Dz 16

(1) Przybył [Paweł] do Derbe i Lystry, gdzie żył uczeń imieniem Tymoteusz, syn nawróconej Żydówki, którego ojcem był Grek.

• Stern: pochodzenie żydowskie bądź nieżydowskie określa się zawsze po matce, a nie po ojcu. Dziecko żydowskiej matki i nieżydowskiego ojca jest Żydem, dziecko nieżydowskiej matki i żydowskiego ojca jest nie-Żydem.
• BP: Matka Tymoteusza, Żydówka, według prawa żydowskiego nie mogła zawrzeć ważnego małżeństwa z poganinem. Dzieci z takiego związku przybierały wyznanie matki i były Żydami. Obrzezanie Tymoteusza miało na celu ułatwienie mu kontaktu z Żydami, którzy jeszcze nie przyjęli chrześcijaństwa. Nie przekreślało to jednak respektowania uchwał powziętych na Soborze Jerozolimskim (w. 4).
• BP: Tymoteusz towarzyszył Pawłowi w czasie drugiej i trzeciej podróży misyjnej, a także dzielił z Apostołem losy rzymskiego odosobnienia (por. Kol 1,1; Flp 1,1). Paweł powierzał mu zadania w Tesalonice (1 Tes 3,1-2), w Macedonii (Dz 19,22) i w Koryncie (1 Kor 4,17; 16,10).

(2) Bracia w Lystrze i Ikonium wystawili o nim dobre świadectwo.

(3) Paweł chciał, aby udał się razem z nim w drogę. I obrzezał go ze względu na Żydów mieszkających w tych okolicach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem.

• Stern: Gdyby Tymoteusz był nie-Żydem, nie byłoby problemu. Żydzi przychylnie spoglądali na nieżydowskich “bojących się Boga”. Ale ponieważ z racji posiadania matki Żydówki Tymoteusz był de facto Żydem, lecz nieobrzezanym, bo nie zadbał o to jego nieżydowski ojciec, i ponieważ było o tym powszechnie wiadomo (…), istniało niebezpieczeństwo, że Ewangelia zostanie zinterpretowana jako przeciwna judaizmowi.
  • 1 Kor 7,18

(4) Przechodząc przez miasta nakazywali im przestrzegać uchwał powziętych przez apostołów i starszych w Jerozolimie.

(5) Kościoły więc umacniały się w wierze, a liczba wiernych wzrastała z dnia na dzień.

Poprzez Azję Mniejszą

(6) Przeszli przez Frygię i Galację, ponieważ Duch Święty zabronił im głosić nauki w Azji.

(7) Gdy skierowali się ku Myzji, próbowali wyruszyć do Bitynii, ale znowu nie pozwalał im Duch Jezusa.

(8) Ominęli więc Myzję i przybyli do Troady.

(9) W nocy miał Paweł widzenie: stanął przed nim jakiś Macedończyk i zapraszając go powiedział: "Przyjdź do Macedonii i pomóż nam!"

(10) Po tym widzeniu natychmiast staraliśmy się wyruszyć do Macedonii w przekonaniu, że Bóg wzywa nas do głoszenia im dobrej nowiny.

Nawrócenie Lidii

(11) Odpłynąwszy z Troady, udaliśmy się wprost do Samotraki, a nazajutrz do Neapolis.

(12) Stamtąd zaś do Filippii, głównego miasta tego okręgu macedońskiego, które jest kolonią [rzymską]. Zatrzymaliśmy się w tym mieście kilka dni.