Przedmowa:
Praca ta wyrosła z doświadczenia oraz refleksji nad Pismem Świętym i dokumentami pierwotnego Kościoła. W większości przypadków niemożliwe jest rozróżnienie, czy doświadczenie pozwoliło nam zrozumieć jakiś fragment z Pisma, czy też odwrotnie - świadectwo Pisma otworzyło nas na nowe doświadczenie. Ale jesteśmy przekonani, że nasze własne doświadczenie daru proroctwa jest zgodne z doświadczeniem pierwszych chrześcijan i że takim właśnie doświadczeniem Bóg chce obficie obdarzyć Swój lud. (...) Życzenie, które Mojżesz wypowiedział pod adresem ludu Izraela może nadal wyrażać nasze życzenie dla współczesnych chrześcijan:
Lb 11,29: Oby cały lud zamienił się w proroków Pana, oby Pan dał im wszystkim Swojego Ducha!
Bruce opowiada o tym, jak po raz pierwszy usłyszał głos Boży w sercu, gdy miał 10 lat.
Gdy miał 20, trafił na spotkanie modlitewne, gdzie ktoś mówił w Bożym imieniu: “Jestem waszym Panem i kocham was doskonałą miłością. Skierujcie swoje serca na Mnie i na Moje Królestwo”. Bruce odczuł, że rzeczywiście to Bóg do niego przemawia, tak jak 10 lat wcześniej.
Opowieść w pierwszym rozdziale Drugiej Księgi Królewskiej obrazuje jak bardzo Bóg pragnie do nas mówić. Król izraelski spadł z tarasu w swoim pałacu i doznał poważnych obrażeń. Chciał wiedzieć, czy będzie żył, czy umrze, wysłał więc posłańców do świątyni Belzebuba, boga Ekronu, aby zapytali o swój los. Lecz posłańcy zostali zatrzymani przez proroka Eliasza. Przez Eliasza Bóg skierował słowo do króla: “Czy nie ma Boga w Izraelu, że posłałeś zasięgnąć rady do boga Ekronu?”.
Bóg rozgniewał się na króla. Przecież król powinien wiedzieć jak bardzo jego Bóg chce do niego mówić. Nie potrzebował szukać odpowiedzi gdzie indziej. Wciąż jednak członkowie ludu Bożego pokazują swoją niewiarę w to, że Bóg będzie do nich mówił. (...)
Sam Bóg żyje teraz w każdym, kto idzie za Jezusem, prowadząc go do bliższej, bardziej osobistej, doskonałej jedności z Sobą. Pośród wielu innych rzeczy oznacza to, że każdy chrześcijanin może słyszeć Boga mówiącego do niego.
Bruce miał kolegę Gerrego, któremu ktoś kiedyś powiedział: “Kiedy modlisz się nie powinieneś spędzać całego czasu mówiąc do Boga. Powinieneś dać Panu czas, aby mógł mówić do ciebie”. (...) Postanowił spróbować. Usiadł i oczyścił świadomość ze wszystkich błąkających się myśli i marzeń, które zdawały się przychodzić zawsze, kiedy chciał się modlić, a potem czekał, aż Pan przemówi. Trzeba powiedzieć, że Gerry nie miał zbyt dużo wiary, że ta metoda podziała. W istocie spodziewał się, że posiedzi kilka minut nic nie robiąc, a potem wstanie i zajmie się swymi codziennymi sprawami dołączając następny punkt do swojej listy metod, które nie działają w modlitwie. Ale stało się inaczej.
Gdy tylko Gerry odłożył na bok sprawy rozpraszające uwagę, usłyszał, jak mówi do niego Bóg. “Spodziewałem się, że będę klęczał w ciszy, w towarzystwie ścian pustego pokoju. Ale gdy tylko została oczyszczona moja świadomość, uderzyło mnie poczucie obecności Jezusa. Nie chcę powiedzieć, że widziałem postać, albo słyszałem dźwięki, ale wiedziałem, że Jezus tam jest”. (...)
Gerry nie jest “mistykiem” - jest chrześcijaninem. To nieprawda, że tylko szczególnie wyróżnieni ludzie mogą słyszeć, jak Bóg mówi. Każdy chrześcijanin może znać Boga w bezpośredni i osobisty sposób i może słyszeć Pana mówiącego do niego.
SPIS TREŚCI - “Dar Proroctwa” Bruce Yokum
Część I: ROLA PROROKA W KOŚCIELE