Dz 18

(1) Po tym, co zaszło, Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu.

• BP: Korynt był następnym miastem, do którego pod koniec drugiej podróży misyjnej udał się Paweł z Aten. (…) Było to jedno z najbardziej zaludnionych i najbardziej zdeprawowanych miast w cesarstwie. Ludność utrzymywała się z handlu, a składała się niemal ze wszystkich ras i zawodów. Była tam także duża kolonia żydowska z własną synagogą. (…) Apostoł przebywał w Koryncie do sierpnia 52 r., o czym świadczy napis znaleziony w Delfach, mówiący o prokonsulu Gallio. Z Koryntu Paweł napisał 2 listy do Tesaloniczan.

(2) Spotkał tam Żyda Akwilę, pochodzącego z Pontu, który niedawno wraz ze swą żoną Pryscyllą przybył z Italii. Klaudiusz wydał bowiem zarządzenie, by wszyscy Żydzi opuścili Rzym; przyłączył się więc do nich.

(3) Ponieważ zaś uprawiał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i razem pracowali. Zajmowali się bowiem wyrobem namiotów.

• Stern: Sza’ul sam zarabiał na swoje utrzymanie (zob. 1 Kor 9,1-19), mimo że nauczał, iż ci, którzy głoszą Dobrą Nowinę, mają prawo do materialnego wsparcia ze strony innych wierzących (1 Kor 9,14). Przestrzegając napomnienia z Miszny: “Nie czyńcie [z Tory] (…) łopaty, aby nią kopać” (co oznacza: “nie wykorzystujcie swojego poznania spraw duchowych w celu bogacenia się”), robił więcej, niż do niego należało.

(4) W każdy szabat zabierał głos w synagodze, starając się przekonać Żydów i Greków.

(5) Kiedy Sylas i Tymoteusz przybyli z Macedonii, Paweł poświęcił się całkowicie głoszeniu słowa, przytaczając świadectwa, że Jezus jest Mesjaszem.

(6) Gdy jednak zaczęli mu się sprzeciwiać i rzucać bluźnierstwa, strzepał pył ze swego ubrania i powiedział im: "Krew wasza na głowy wasze, ja nie ponoszę tu winy, od tej chwili zwracam się do pogan".

• Ez 3,16-19: Synu człowieczy, ustanowiłem cię stróżem Domu Izraela. Skoro usłyszysz słowo z ust moich, masz obowiązek przestrzec ich w moim imieniu, ****Jeśli powiem grzesznikowi: "Na pewno umrzesz", a nie upomnisz go i nie przemówisz do niego, żeby go przestrzec co do jego bezbożnego postępowania, aby żył, grzesznik ten umrze w swej nieprawości, ale jego krwi będę dochodził na tobie. Jeżeli [jednak] tyś upomniał grzesznika, on zaś nie odwrócił się od swej niegodziwości i od swego bezbożnego postępowania, on umrze w swej nieprawości, a ty ocaliłeś swoje życie.

(7) Odchodząc stamtąd wstąpił do domu Tytusa Justusa, "człowieka bojącego się Boga", którego dom sąsiadował z synagogą.

(8) Kryspus, przełożony synagogi, uwierzył w Pana wraz z całym swoim domem, a także wielu słuchających go Koryntian uwierzyło i przyjęło chrzest.

• Stern: Krysp został zanurzony przez samego Sza’ula (1 Kor 1,14).

(9) W nocy podczas widzenia powiedział Pan do Pawła: "Nie bój się! Ale mów i nie milcz,

(10) jestem bowiem z tobą i nikt ci nic złego nie zrobi, bo w tym właśnie mieście mam wiele ludu".

(11) Pozostał tam przez półtora roku, głosząc im słowo Boże.

(12) Gdy zaś w Achai prokonsulem został Gallio, Żydzi wystąpili zgodnie przeciwko Pawłowi, postawili go przed sądem

(13) i oskarżyli: "Namawia on ludzi, by oddawali cześć Bogu niezgodnie z Prawem".

(14) Kiedy Paweł zamierzał przemówić, wtedy Gallio powiedział do Żydów: "Słuchajcie, Żydzi! Gdyby chodziło o jakieś bezprawie czy czyn niegodziwy, wstawiłbym się za wami;