Dz 6

Wybór Siedmiu

(1) Wówczas, gdy liczba uczniów wzrastała, zaczęli helleniści szemrać przeciwko Hebrajczykom, że przy codziennym rozdawaniu jałmużny zaniedbywano ich wdowy.

(2) Nie jest rzeczą słuszną, abyśmy zaniedbywali słowo Boże, a obsługiwali stoły - powiedziało Dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów.

(3) Upatrzcie zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości. Im zlecimy to zadanie.

(4) My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa.

(5) Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja, prozelitę z Antiochii.

• Barclay: Żaden z 7-miu diakonów nie miał żydowskiego imienia. Wszystkie imiona były greckie, a jeden z diakonów, Mikołaj, był prozelitą, czyli poganinem, który przyjął religię żydowską.

(6) Przedstawili ich Apostołom, którzy modląc się włożyli na nich ręce.

(7) A słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jerozolimie, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę.

Aresztowanie Szczepana

(8) Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu.

(9) Niektórzy zaś z synagogi, zwanej /synagogą/ Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, wystąpili do rozprawy ze Szczepanem.

(10) Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego /natchnienia/ przemawiał.

• BP: Opis działalności Szczepana dowodzi, że diakoni także nauczali.
• Barclay: Warto zwrócić uwagę, że pierwsi diakoni nie należeli do tych starszych zboru, których zadaniem było przemawianie. Wybrano ich do spraw praktycznej służby. Pierwszą troską Kościoła było przetłumaczenie chrześcijaństwa na język praktycznego działania.

(11) Podstawili więc ludzi, którzy zeznali: Słyszeliśmy, jak on mówił bluźnierstwa przeciwko Mojżeszowi i Bogu.

(12) W ten sposób podburzyli lud, starszych i uczonych w Piśmie. Przybiegli, porwali go i zaprowadzili przed Sanhedryn.

(13) Tam postawili fałszywych świadków, którzy zeznali: Ten człowiek nie przestaje mówić przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu.

(14) Bo słyszeliśmy, jak mówił, że Jezus Nazarejczyk zburzy to miejsce i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał.